- Można traktować Black Star Riders jako kolejną rockową supergrupę pokroju Black Country Communion, bądź Chickenfoot?
- Nie sądzę, bo tak jak wspomniałem, czwórka spośród nas grała razem przez ponad dwa i pół roku w reaktywowanym Thin Lizzy. Scott (Gorham –przyp.red.) działał w Thin Lizzy znacznie, znacznie dłużej. Jasne, gra z nami obecnie Jimmy De Grasso, a więc gość z bogatą i wspaniałą przeszłością, który współpracował z wieloma wykonawcami, ale nie nazwałbym Black Star Riders supergrupą, ponieważ nie przyszliśmy z różnych formacji, by stworzyć jedną, konkretną płytę.
- Tytuł wybranego na pierwszy singiel kawałka „Bound For Glory” nie pozostawia słuchaczom złudzeń, że sukces jest Wam pisany...
- Wybraliśmy właśnie ten kawałek, ponieważ jest bardzo optymistyczny, ma pozytywny przekaz. Sądzę, że to naprawdę reprezentatywny utwór z naszego albumu. Uważaliśmy, że będzie najlepszy do wypuszczenia „na pierwszy ogień”.
- Brzmi on jak żywcem wyjęty z klasycznej płyty Thin Lizzy.
- Tak, bo Thin Lizzy to po prostu część nas, coś jak kod DNA. Staraliśmy się uchwycić ducha tamtego zespołu, tamtą pasję, ale zarazem dodać od siebie również trochę nowoczesnych brzmień. Thin Lizzy był moim ulubiony zespołem, kiedy byłem dzieciakiem, wciąż jest i zawsze będzie.
- Black Star Riders to bardzo chwytliwa nazwa dla zespołu...
- Dzięki (śmiech). Padały wcześniej różne sugestie i propozycje, ale żadna z nich nam nie pasowała. Wszyscy w kapeli uwielbiamy oglądać westerny i w jednym z nich, konkretnie w „Tombstone”, pojawiał się gang zabijaków o nazwie Black Star. Działalność gangu nam się nie spodobała, ale ta nazwa została mi w głowie i nie dawała spokoju. Myślę, że pasuje ona do muzyki jaką tworzymy, ma w sobie zarazem coś z Dzikiego Zachodu, poza tym każda kapela ma w sobie coś z gangu... Podsunąłem ten pomysł kolegom, spodobał im się i tak zostało.
- Zdradź proszę trochę kulisy powstawania utworów na płytę. Pisaliście nowe kawałki w trasie, czy też może są te efekty różnych jam sessions?
- Niemal wszystkie utwory narodziły się podczas tras koncertowych z Thin Lizzy. Damon Johnson i ja wykorzystywaliśmy wolne chwile w garderobie, busie, czy hotelu i pracowaliśmy wspólnie nad różnymi pomysłami, gotowe rzeczy przynosiliśmy Scottowi, który dodawał do nich
gitarowe partie.
- „Kingdom of The Lost” to energetyczny, folkowy numer. Dała o sobie znać Twoja irlandzka dusza...
- Zawsze uwielbiałem celtycką muzykę, ta kultura miała i ma na mnie wpływ. Również w muzyce Thin Lizzy ten celtycki duch był obecny. Chcemy go podtrzymać, bo wszyscy w zespole kochamy ten feeling jaki niesie tradycyjna celtycka twórczość. Damon miał świetny gitarowy riff, ja wymyśliłem następny i zebraliśmy te nasze pomysły do kupy. Marzył nam się fajny kawałek z mocnym refrenem.
- Będziecie sięgać po klasyczny repertuar Thin Lizzy podczas koncertów Black Star Riders?
- Zdecydowanie tak. Wiem, że publiczność tego od nas oczekuje i zagramy te wspaniałe, klasyczne kawałki. W setliście znajdą się więc zarówno utwory Black Star Riders, jak i Thin Lizzy. Prawdopodobnie przygotujemy wszystkie kompozycje z „All Hell Breaks Loose”, ich dobór na konkretny będzie się zmieniał, ale myślę, że wszystkie sprawdzą się na żywo.
- Co słychać obecnie w The Almighty, a więc kapeli, która przyniosła Ci sporą popularność w latach dziewięćdziesiątych?
- W tym roku przypada 25 rocznica założenia zespołu, Universal który posiada prawa do naszych albumów zamierza opublikować ich zremasterowane wznowienia. Być może powstaną też nowe kawałki, które dodamy jako bonusy. Rozmawiałem już o tym z chłopakami. Nie sądzę jednak, żebyśmy zagrali jakieś koncerty, ale premierowych nagrań można się spodziewać.
- Czyli w 2013 jesteś wyjątkowo zajętym facetem...
- Tak, ale nie wyobrażam sobie innego sposobu na życie. To prawdziwe błogosławieństwo, że mogę być muzykiem. Jestem naprawdę szczęśliwy z tego powodu.
Rozmawiał: Robert Dłucik
Napisz komentarz
Komentarze