Spacer po Wiśle z kolejami

Pierwszy pociąg do stacji Wisła Uzdrowisko dotarł w 1929 roku, z kolei do stacji Wisła Głębce cztery lata później. Budowa kolei była spójna w zamierzeniach z działaniami i zainteresowaniem Wisłą ówczesnego wojewody śląskiego dr. Michała Grażyńskiego. Cała trasa powstała jako przedłużenie istniejących wcześniej linii kolejowych łączących Cieszyn z Bielskiem oraz C.K. Uprzywilejowaną Kolej Północną Cesarza Ferdynanda. Dziś są to jedne z najwyższych mostów kolejowych w kraju oraz najwyższe w naszym województwie!

Najwięcej emocji zawsze dostarczają żelbetowe mosty na linii kolejowej prowadzącej do Wisły Głębców, których wysokość (do 25 metrów) oraz położenie w górskiej scenerii tworzą niezwykle fotogeniczną kompozycję! W tym nad doliną Dziechcinki z jednego ze wspomnianych wiaduktów!

Wisła – turystyczna perełka!

Wisła to perła Beskidu Śląskiego, położona wśród beskidzkich szczytów w dolinie naszej najdłuższej polskiej rzeki, pomiędzy szczytami: Barania Góra, Stożek Wielki oraz Trzy Kopce Wiślańskie. Historia Wisły sięga przełomu XVI i XVII wieku, kiedy pojawili się tu pierwsi osadnicy. Byli to drwale książąt cieszyńskich zajmujący się wyrębem miejscowego lasu. Jednocześnie w tym okresie następował ostatni etap osadnictwa wołoskiego, które sięgało aż po Karpaty położone dziś na pograniczu czesko-słowackim.

Niemal od samego początku wieś była parafią ewangelicką i to właśnie ten element miał duży wpływ na relacje pomiędzy habsburską władzą w Wiedniu a mieszkańcami dawnego Śląska Austriackiego. Od drugiej połowy XIX wieku Wisła stała się popularnym miejscem letniskowym dla polskich, niemieckich, a także czeskich artystów i naukowców. Spośród znanych polskich postaci, które w niej przebywały, wymienić możemy Władysława Reymonta, Bolesława Prusa, Marię Konopnicką czy Juliana Leopolda Ochorowicza – prowadzącego we wsi swe seanse spirytualistyczne. Jako letnisko Wisła została uznana już przez władze cesarskie w 1911 roku, a w okresie międzywojennym jako ośrodek narciarski ustępowała jedynie Zakopanemu, stojąc w jednym rzędzie z Krynicą, ośrodkami narciarskimi Czarnohory oraz Zwardoniem.

Jej rozkwit rozpoczął się w okresie międzywojennym XX wieku, kiedy to zbudowano, m.in. dom zdrojowy, park kąpielowy, uregulowano rzekę Wisła, modernizowano i budowano drogi o nawierzchniach brukowanych kostką granitową lub utwardzonych nawierzchnią bitumiczną, w tym nowoczesną szosę z Ustronia przez Wisłę do Istebnej i Koniakowa, ale przede wszystkim dociągnięto tu linię kolejową zaopatrując ją w niezbędną infrastrukturę.